நீலம் படரும் கண்கள்



ஆளுயரப் பாம்பொன்றை
மரணமடையும்வரை அடித்துக்கொன்றதிலிருந்து
வேவு பார்க்கத் தொடங்கினான்
கருநீல பாம்பொருவன்

கனி பறிக்க தோட்டத்தில் உலவும் பொழுது
ஆடைநீக்கி படுத்திருக்குமவன்
வரவிருக்கும் கனவுகளில் அலைவானென்று
உறங்கும் முன் படுக்கையை
சோதனையிடுகிறேன்

நடுசாமம் இறுதியில்
பிளவுண்ட கூரிய நாவால்
இதழ் கிழித்தும்
மெல்லிய வாலால் சூல்கொண்டு
எனதுடலை இரையென பின்னிக்கொள்கிறான்

நான் முனங்குவதை கேட்பதாயில்லை
கண்களில் சிறிது நீலத்தை படரவிட்டு
உடல் கிளர்த்தி மறைந்து போகிறான்
மேனியெங்கும் பாம்பின் செதில் கொண்டு
வால்துடித்து நெளிகிறேன்
என்னுள்லிருந்து பாம்புக்குட்டிகள்
வெளியேறுகின்றன

தோட்டத்தில் கனிகள்
நீல நிறமாய் உதிர்கிறது