ஞாபகத்திலிருந்து விலகுபவர்கள்

நினைவிலிருந்த காதலி

படிமமாய் அலைந்து கொண்டிருக்கிறாள்

புதிய அன்பினை சேகரித்துக்கொண்டு

உனக்கென காத்திருக்கிறேன்

சிறு புன்னகையுடன் தாமதத்திற்கான

மன்னிப்பை கோருகிறாய்

உன் இடுக்குகளில் படிந்த ஈரம்

மெல்லிய வாசனை கிளப்பியும்

பின்புறம் மார்புகள் உரசி

நீ உட்காரும்போழுது

நமது இருசக்கரவாகனம்

வேகத்தை கூட்டுகிறது

நாம் நுழைய இருப்பது

சின்ன சின்ன அறைகளென

வளர்ந்திருக்கும்

சவுக்குமரகாடுகளுக்குள்

கடலின் உப்பு தென்றலாய்

நம் முகத்தில் படிந்ததும்

புலன் படுத்தும் வெளிச்சத்தின் கீழ்

உதிர்ந்த சவுக்கிலைகள் சப்தமிட

உடல் வளைந்து

முத்தமிடும் பொழுது

கொஞ்சம் கடலை சுவைத்து விட்டதாய்

நீ உதிர்த்த சொல் ஒலிக்கிறது

நெருப்பில் சுட்ட பனிக்கட்டிபோல்

ஆடைகளை மறையச் செய்கிறேன்

நினைவிலிருந்த காதலன்

ஒருவனை காட்சிபடுத்தியும்

அவன் புணர்ச்சியின் ஸ்பரிசங்களை

மீட்டெடுப்பதாய் நீ

என்னை இறுக்கும் பொழுது

பெண்ணின் மிச்சமே ஆணென

சர்ப்பமாய் நீள்கிறேன்

விட்டில்கள் ரீங்கரிக்கின்றன

மொழிகளுக்குள் புதையுண்ட

பழம் சொற்களால் எனை அடுக்கியும்

நேர்த்தியான புருவத்தை

எவனிடத்திலும் கண்டதில்லையென

முகத்தில் ஈரம் வரைகிறாய்

குளிர்ந்த ஏரியென என் விரல்கள்

நீ பார்த்திராத உன் பின்புற அழகில்

மெல்ல நீந்தும் பொழுதும்

பெருங்கடலென நீ அசையும் பொழுதும்

உனது காதலர்களும்

எனது காதலிகளும்

மெல்ல ஞாபகத்திலிருந்து விலகுகிறார்கள்

உப்புக் காற்றில் சவுக்கு மரங்கள்

ஒன்றையொன்று

முத்தமிட்டு கொள்கின்றன .

முத்தமிடும் வியாபாரிகள்

பூச்சிபல்தெரிய
புன்னகைக்கும் குழந்தைகளை
காணும் பொழுது
அச்சமாக இருக்கிறது
பரந்த அங்காடியினுள் நுழையும் போது
குட்டி சிங்கங்களை கொஞ்சும் குழந்தைகள்
பல்வேறு பொருட்களை
எளிதில் அடையாளப்படுத்த
நமது அண்ணாச்சி
இலவசங்களோடு புதிய பொருட்களை
அறிமுகப்படுத்திகிறார்
வியக்கவும் சலிக்கவும் செய்யும்
குழந்தைகளை பின் தொடர்கிறோம்
ரோசி மிஸ் நாய் குட்டிக்காக
கவலையடையும் சிறுவன்
மறைத்த புகையிலை நெடியை
எளிதில் கண்டுபிடித்து
நாம் திடுக்கிடும் பொழுது
சில நாணயங்களை அபகரிப்பான்
நீண்ட கூந்தலுக்கு தாயிடம்
கோபித்துக்கொள்ளும் சிறுமிக்கு முத்தமிட
அவள் உடல் நெளிந்து ஓடிவிடுகிறாள்
மேலும்
சந்தையில் சரக்குகள் பெருகும் பொழுது
குழந்தைகளிடமே
அதிகம் ஒப்படைக்கப்படுகின்றன
அதற்கிடையில்
ஒரு சிறுமியும் சிறுவனும்
முத்தமிடுவதை பார்த்தேன்

சுலபமான ஏமாற்றம்

உங்களை
மிகச் சுலபமாக
மிக நேர்த்தியாக
என்னால் ஏமாற்றிவிட முடியும்
அதுவும் உங்கள் கண்கள்
திறந்திருக்கும் சமயத்தில்
அல்லது
கண் இமைக்கும் நேரத்திற்குள்
ஏமாற்றி விடமுடியும்
நீங்கள் புத்திசாலியாக
மெத்த படித்தவராக
அறிவு ஜீவிகளாக
அனுபவமிக்க கிழவனாக
யாராகவும் இருக்கலாம்
ஏமாந்தும்
ஏமாற்றும் கடவுளை
நீங்கள் வெகுகாலம் நன்கு அறிவீர்கள்
மேலும்
ஒரு ஏமாறும் வாசகரையும்
நான் அறிவேன்
ஒரு கடவுள்
ஒரு புத்திசாலி
ஒரு கிழவன்
கண் இமைக்கும் நேரம்
அல்லது ஒரு வாசகன்
மிகச்சுலபமான ஒரு ஏமாற்றம்
நல்லது
நீங்கள் நன்கு அறிந்திருக்கிறீர்கள்
இப்பொழுது
கடவுளின் கண்கள் இமைக்காதிருப்பதை
அந்த வாசகனிடம் மட்டுமே
கேட்கமுடியும்
அதுதான் மிகச் சுலபமானது

கோடை காலம்



நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு
அவள் இல்லாத நாளில்
உன்னை சந்திக்கிறேன்
எரிந்து போன காயங்களை காட்டி
எல்லைகள் வரவேற்கின்றன
எங்கே அந்த புல்வெளிகள்
அதிர்ச்சியிலிருந்து மீளுவதற்குள்
உன் அடர்ந்த மரங்களின் இலைகளை காணவில்லை
இப்பொழுது என் பசிக்கு
உன்னிடம் பழங்கள் இல்லை
நீரோடையில் நான் தொலைத்த நாணயத்தை
வெயில் மினுங்க
கண்டெடுத்துவிடுவது ஆச்சரியம்தான்
என் பெயர் பொறித்த தடிமரவட்டை
உதிர்ந்து விழுகிறது என்னோடு
மலர்கள் அற்று நிர்வாணம்
கொண்டிருக்கிறது காப்பிசரிவுகள்
காதலிக்கு கொடுக்க ஒரு காட்டு மலரும்
இல்லாதது எவ்வளவு துக்ககரமானது
இரை தேடிச் சென்ற பட்சிகள்
தொலைந்து போய் விட்டதாய்
இருக்கிறது உன் மௌனம்
இருப்பினும் பச்சை கூம்புகள் கொண்ட
சோற்று கற்றாழைகள்
வளர்ந்திருப்பது நல்ல விசயம்தான்
துயரம் பெருகும் கோடைகாலத்தில்
நான் இங்கு வந்திருக்ககூடாததுதான்

அறிதல் நிரந்தரம்




துப்பாக்கியில் இருந்து விடுபட்ட
குண்டின் வேகம் போல
ஒரே நொடியில் மரணம் ஏற்படுவதை
என்னால் ஒத்துக் கொள்ள முடியாது
ஆகாயத்தில் பருந்துகளின் நிழலை உணர்ந்து
வளையிலிருந்து வெளிவர முயலும்
எலியின் பயம் போன்றதொரு கணம்
அல்லது முதன்முறையாக இரை தேடிச்செல்லும்
சிறிய பட்சியைப் போல
ஒரு சாலையை கடக்கும் போதோ
நீந்தும் போதோ
மரணத்தை மெல்ல உணர வேண்டும்
திடுக்கிட வைக்கும் இசைப் பேரொலியின்
போது இதயம் நின்று விடுமாயின்
மரணத்தை ஏன் அறிய வேண்டும்
ஒவ்வொரு கணமும் ஏன் என்பதுதான் கேள்வி

மிருகங்களும் கானல் நீரும்



தன் மூதாதையர்களை கொல்லப்பிறந்தவன்
என்றொரு குரல் பின் தொடர்கிறது
தன் கலவியின் போது
கல்லெறிந்ததாக சீறும் ஒரு நாயின் முன்
நான் நின்றிருந்தேன்
மந்தையில் நடக்கும் ஆடு ஒன்று
விலகி வந்து என் இடுப்பில்
தன் கொம்பால் தாக்கி சென்றது
தலைக்கு மேல் காகங்கள்
கொத்திக்கொண்டே இருக்கின்றன
ஓட முயன்ற என்னை
கானகத்தின் மிருகங்கள் ஒன்றுகூடி துரத்துகின்றன
நாயிருந்த இடத்தில்
ஒரு கொழுத்த சிங்கம் என்னை
ஏறிட்டுப்பார்த்து கொட்டாவி விட்டது
மரணம் ஒரு கணம்
கானகம் பொட்டலானது
வெட்ட வெளியில் புகைத்துக்கொண்டிருக்கிறேன்
கானல் நீர் எழும்பிக் கொண்டிருக்கிறது

நீலம் படரும் கண்கள்



ஆளுயரப் பாம்பொன்றை
மரணமடையும்வரை அடித்துக்கொன்றதிலிருந்து
வேவு பார்க்கத் தொடங்கினான்
கருநீல பாம்பொருவன்

கனி பறிக்க தோட்டத்தில் உலவும் பொழுது
ஆடைநீக்கி படுத்திருக்குமவன்
வரவிருக்கும் கனவுகளில் அலைவானென்று
உறங்கும் முன் படுக்கையை
சோதனையிடுகிறேன்

நடுசாமம் இறுதியில்
பிளவுண்ட கூரிய நாவால்
இதழ் கிழித்தும்
மெல்லிய வாலால் சூல்கொண்டு
எனதுடலை இரையென பின்னிக்கொள்கிறான்

நான் முனங்குவதை கேட்பதாயில்லை
கண்களில் சிறிது நீலத்தை படரவிட்டு
உடல் கிளர்த்தி மறைந்து போகிறான்
மேனியெங்கும் பாம்பின் செதில் கொண்டு
வால்துடித்து நெளிகிறேன்
என்னுள்லிருந்து பாம்புக்குட்டிகள்
வெளியேறுகின்றன

தோட்டத்தில் கனிகள்
நீல நிறமாய் உதிர்கிறது

சகிக்க முடியாத ஆண்


ஒரு கவிஞனுமான எனது தந்தை
சமூகம் விரும்பாதவனாகவும்
தன் சுதந்திரத்தை அடிமை படுத்தும்
பெண்களுக்கு கணவனாக இருப்பதாகவும்
தன் போதை நாட்களிடையே உளறுகிறார்
வெளியெங்கும் சொல்லாடல்களுக்கான
நபர்களை தேடிக்கொண்டிருக்குமவர்
மதுவோடு இறைச்சியையும்
காலி செய்தவாறு சில கவிதைகள்
கிடைத்த நாளில் மகிழ்வுடன் எங்களிலிருந்து
வெளியேறுகிறார்
நள்ளிரவு விடுதிகளில் கைவிட்டுச் செல்பவரை
தனது புரவலர் என அறிமுகப்படுத்தும்
அவரை புரிந்து கொண்ட பெண்ணொருத்தி
மனைவியாக கிடைக்க வழியற்று
காலம் கடந்து போய்விட்டதாய் புலம்பும் போது
யாராலும் சகிக்க முடியாது
இச்சைகளை கவிதையில் புணர்ந்து கொண்டு
ஏறக்குறைய பரிநிர்வாணமாகிவிடுகிறார்
சில சமயம் தன் கவிதைகளுக்கு சில நாணயங்களை
பரிசாக கொண்டு இருப்பிடம் திரும்பும் அவர்
நள்ளிரவில் என்னை எழுப்பி நடனமாடுவார்
தன்னை ஒரு தந்தை இல்லையென்றும்
உன் தாயின் தோழன் அல்லது காதலன் என்றும்
பொய் சொல்லுவார்
கன்றாவிதான் ஒரு கவிஞன் தந்தையாக இருப்பது